آغوش باز خلیج گرگان برای میهمانان سیبری
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۷۲۵۳۱
لایروبی خلیج گرگان اگرچه به ظاهر تنها در بخش زیستمحیطی مؤثر بوده است اما به باور کارشناسان تغییر این اقدامات در اقتصاد دریایی و حفظ گونههای متنوع پرندگان مهاجر بسیار مؤثر است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از گلستان، خلیج گرگان همه ساله به خاطر داشتن ذخایر غذایی مناسب یکی از مهمترین کانونهای فرود پرندگان مهاجر در ایران به شمار میرود، طبق آمارهای رسمی به طور میانگین سالانه بیش از ۱۳۰ تا ۱۵۰ گونه از پرندگان مهاجر و بومی با جمعیت یکونیم میلیون بالی از خلیج گرگان تغذیه میکنند اما با توجه به کاهش مساحت آب و ارتباط نداشتن خلیج گرگان با دریای خزر بیماری بوتولیسم از سال ۱۳۹۸ در این منطقه شیوع پیدا کرد که موجب مرگ سالانه ۴۰ هزار بال از پرندگان مهاجر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این پرندگان مهاجر که از گونههای نادر بودند، خلیج گرگان و تالاب بینالمللی میانکاله را برای گذران زمستان انتخاب میکردند، با این حال در این منطقه در براثر بیماری بوتولیسم ناشی از سم بیوتوکسین تلف میشدند.
به اعتقاد کارشناسان، یکی از راههای ایجاد سم بوتولیسم در تالابها و آبهای راکد، فعل و انفعالات باکتریایی در گونههای گیاهی نظیر جلبکها در شرایط کاهش شدید میزان اکسیژن است و از آنجایی که وسعت ۴۰۰ کیلومتر مربعی خلیج گرگان در سالهای گذشته به دلیل تغییر اقلیم و لایروبی نشدن کانالهای آبرسان حدود ۱۰۰ کیلومتر مربع از مساحت آن خشک شده بود، مرگومیر پرندگان مهاجر را افزون میکرد.
چالشهای دیگری از جمله کمبود آب برای تجدید حیات آبزیان، شکار بیرویه و افزایش تعداد آببندان و مزارع پرورش ماهی در بالادست باعث بحرانی شدن شرایط منطقه شد و به این ترتیب پرندگان مهاجری که از دیرباز فصل زمستان از مناطق سردسیری مثل سیبری در این منطقه سکنی میگزیدند، هم دیگر میل به اقامت در خلیج نداشتند اما پس از سفر رئیسجمهور در سال ۱۴۰۰ به گلستان و دستور اکید برای علاجبخشی خلیج، جنبوجوش خاصی در این منطقه به راه افتاد و در نهایت آبان سالجاری پس از تلاش مجموعه دستگاههای اجرایی، آب دریای خزر دوباره به خلیج گرگان سرازیر شد.
با لایروبی کانالهای آبرسان حالا خلیج گرگان آبگیری شده است و این نه تنها امکان زندگی برای پرندگان مهاجر در این منطقه را ممکن کرده بلکه تردد صیادان و نیروهای گشت شیلات را آسان کرده است.
تراز آب خلیج گرگان با دریای خزر برابر شدسیدرسول میرزاده، سرپرست کارگاه لایروبی خلیج گرگان از همترازی خلیج گرگان با دریای خزر پس از لایروبی کانالهای آبرسانی به دریا خبر میدهد و به خبرنگار ایمنا میگوید: محیط زیست گلستان ۲۰ ایستگاه در خلیج گرگان تعریف کرده است که در بازههای زمانی در همان نقطه نمونهبرداری و اندازهگیری ۱۲ شاخص انجام میشود.
میافزاید: علاوه بر محیط زیست، شاخصهایی که مرکز تحقیقات شیلات هم اندازهگیری کرده است از نتایج جدید خبر میدهد اینکه پارامترهای سی هدایت الکتریکی قبل از بازگشایی حدود ۶۰ هزار بود و بعد از آبگیری خلیج گرگان به ۳۱ هزار رسید.
وی ادامه میدهد: پارامتر شوری آب پیش از لایروبی ۴۲ بود که بعد از بازگشایی به ۳۰ رسیده است و همچنین مقدار تی دی اس آب هم از ۳۸ به ۳۲ رسید که این آمارها حکایت از یک اتفاق جدید در خلیج گرگان بعد از سالها دارد.
سرپرست کارگاه لایروبی خلیج گرگان اضافه میکند: قبل از بازگشایی کانال اصلی، خلیج ۴۵ سانتیمتر پایینتر از سطح دریا بود اما خوشبختانه امروز این همترازی اتفاق افتاده و با این تغییرات زندگی ۲۱ گونه ماهی شناسایی شده است و ۱۵۰ هزار قطعه پرنده مهاجر نجات پیدا کرده است.
وی معتقد است، زمانی که این کانال بسته بود به دلیل فقدان تبادل آبی دریا با خلیج شاهد حذف گونهها از چرخه حضور در خلیج بودیم اما با اجرای عملیات نجاتبخشی خلیج گرگان این فرایند رو به بهبود است و گونههایی مانند کفال و کُلمه در خلیج مشاهده میشود.
به باور کارشناسان محیط زیست، پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی تا نیمه یا اواخر فروردینمتناسب با دمای هوا در تالابهای استان گلستان میمانند و از منابع غذایی آن تغذیه میکنند.
به گزارش ایمنا، با توجه به تلاشی که در راستای لایروبی کانالهای آبرسان و علاجبخشی خلیج گرگان شده است، انتظار میرود که روند لایروبی و رسیدگی به خلیج با هدف حفظ شرایط تداوم پیدا کند.
کد خبر 721747منبع: ایمنا
کلیدواژه: خلیج گرگان لایروبی خلیج گرگان احیا و نجات خلیج گرگان پرندگان مهاجر مرگ پرندگان مهاجر تلفات پرندگان مهاجر استان گلستان گرگان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق پرندگان مهاجر کانال های آب خلیج گرگان دریای خزر گونه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۷۲۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان مدرن اولیه تکشاخ سیبری را دیده بود
تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
به گزارش العربیه فارسی، تکشاخ سیبری کرگدنی عظیمالجثه با وزنی بالغ بر ۳.۵ تن و یک شاخ عظیم روی بینیاش در استپهای روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین پرسه میزد. محققان برای اولین بار سلولهای بنیادی این جانور را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این حیوان آخرین بازمانده یک خانواده منحصر به فرد کرگدن است.
دانشمندان متوجه شدند که اجداد تکشاخ سیبری بیش از ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدنهای زنده جدا شدند. این باعث میشود نسبت تکشاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز دورتر از نسبت انسان با میمون باشد.
شواهد ژنتیکی جدید نتایج پژوهشهای قبلی که نشان میداد تکشاخ سیبری از بستگان بسیار نزدیک کرگدن پشمالوی منقرضشده و کرگدن زنده سوماترایی است را رد میکند.
محققان با بررسی ۲۳ نمونه استخوان تکشاخ سیبری موفق به تاریخیابی آنها شدند، و تأیید کردند که این گونه حداقل تا ۳۹۰۰۰ سال پیش و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش زنده مانده است. این بدین معناست که تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
دانشمندان همچنین متوجه شدند که بهرغم باور عمومی، محتملترین عامل انقراض تکشاخ سیبری نه فعالیتهای انسانی که تغییرات اقلیمی بوده است. به نظر میرسد که این جانور با آغاز عصر یخبندان در اوراسیا به شدت متضرر شده باشد.
در آن زمان کاهش شدید دما منجر به یخزدگی گسترده سطح زمین شد، که علفزارهای بزرگی که تکشاخ سیبری از آنها تغذیه میکرد را به شدت کوچک کرد و منجر به گرسنگی کشیدن و در نهایت مرگ این جانور شد.